Soms ga je door een periode waarin het lijkt alsof je niet vooruit geraakt. Er beweegt niet veel in je leven, er gebeurt niks. Je verlangt naar groei, naar datgene waar je meer van wenst te ervaren, naar avontuur, maar het is alsof de tijd bevroren is.
Je beweegt je doorheen de dagdagelijkse activiteiten, met schijnbaar weinig zingeving. Weet dan dat ook dit weer voorbij gaat. Soms heb je nood aan een periode van rust en reflectie, van “opladen”. Niks gebeurt zomaar. Het leven geeft je datgene wat je op dat moment het meest nodig hebt. Probeer het ook eens op die manier te bekijken.
Je hebt behoefte aan rust, stilte en hoeft niet steeds “vooruit” te gaan. Stilstaan mag, dat is oké. Op het moment dat je het het minste verwacht, zal je toch weer plots een sprong maken. Je komt als vanzelf de personen en situaties tegen die je weer verder op je pad zetten. Als je er klaar voor bent.
Op het meest perfecte moment in de perfecte stroom van je leven, als de stroming van een rivier, die soms versneld en enthousiast ruist over de stenen en soms vanuit alle rust kabbelt in het diepe. Laat je zachtjes meevoeren door de stroming, alles valt uiteindelijk wel op zijn plaats.
<3
